Solon van Athene (Athene, circa 640 – 560 v.Chr.) is de oudste bekende Atheense dichter en ook de eerste beroemde politicus van zijn stad. Op een van zijn vele reizen wordt hij ontvangen door Croesus, koning van Lydië (het huidige Westen van Turkije), die bekend staat voor zijn macht en rijkdom.

Croesus vroeg aan Solon: “Mijn waarde gast uit Athene! Heeft u ergens iemand hebt gezien, die u de gelukkigste mens op aarde kunt noemen.” Hij vroeg dit in de hoop zelf die mens te zijn, maar Solon zei: “Ja, Sire. Tellos de Athener.”

…

Met dit verhaal van Tellos en diens grote geluk had Solon Croesus zeer geprikkeld, zodat hij vol ongeduld vroeg, wie dan na Tellos de gelukkigste mens was, in de stellige mening, dat hij in elk geval de tweede prijs zou behalen. Maar Solon zei: “Kleobis en Biton.”

…

Toen Solon de tweede plaats toewees aan deze jonge mannen, viel Croesus toornig uit: “Is dan mijn rijkdom niets waard in uw ogen, dat u mij niet eens gelijk stelt aan gewone burgers?”

Solon antwoordde: “van al die zeventig jaren die een mensenleven kunnen zijn – en dat zijn meer dan 25.500 dagen – is er geen dag, die aan de mens hetzelfde brengt als de overige dagen. De rijkaard is niet gelukkiger dan hij, die genoeg heeft voor zijn dagelijks brood. Menig rijk man is ongelukkig, menig man van weinig middelen is gelukkig.”

Wat moet voor jou lukken, zodat jij geluk ervaart? Van welke dingen, klein en groot, kun jij dag in dag uit geluk ervaren?